Οι κολυμβητές και οι προπονητές γνωρίζουν ότι χρειάζονται αρκετοί παράγοντες για να βοηθήσουν έναν κολυμβητή να πετύχει τους στόχους του. Ένας κρίσιμος παράγοντας είναι και ο ρόλος των γονέων. Ενώ οι γονείς και ο προπονητής μπορούν να κάνουν μια πολύ σημαντική ομάδα υποστήριξης του κολυμβητή, κάποιες φορές η συνεργασία τους δεν φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όταν ένας κολυμβητής ξεκινάει το άθλημα, η δέσμευση που αναλαμβάνει το παιδί γίνεται και δέσμευση του γονέα. Αυτή η δέσμευση δεν πρέπει να είναι μόνο στην πληρωμή της συνδρομής. Η υποστήριξη και η ενθάρρυνση από τους γονείς είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία και δείχνει ότι υποστηρίζουν τα παιδιά τους και στις υπόλοιπες διαδικασίες της ζωής τους και όχι μόνο οικονομικά.
Ενώ οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, μερικές φορές αυτή η “βοήθεια” καταλήγει να πληγώνει τη διαδικασία.
Παρακάτω αναφέρονται έξι γονικά στερεότυπα που τείνουν να εμποδίζουν τους κολυμβητές περισσότερο από το να τους βοηθούν.
Εάν σε κάποιο αναγνωρίσετε τον εαυτό σας, θυμηθείτε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε!
1. Υπερβολικός
Ο υπερβολικός γονέας (συνήθως) έχει καλές προθέσεις. Όταν το παιδί του έχει μια καλή κούρσα, μπορεί να επισκιάσει την καλή απόδοσή του επισημαίνοντας τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα ή να μιλήσει για την επόμενη κούρσα αντί να γιορτάσει γι’ αυτό που κατάφερε το παιδί του. Επίσης, αναστατώνεται όταν το παιδί του δεν εκτελεί με τον τρόπο που εκείνος σκέφτεται. Η ενθάρρυνση και οι προκλήσεις είναι καλές για τους κολυμβητές. Ωστόσο, η προσθήκη στρες και πίεσης από τον γονέα είναι επιζήμια. Η πίεση θα κάνει τελικά τον κολυμβητή να είναι δυσαρεστημένος, ανεξάρτητα από το πώς κολύμπησε και θα του διώξει την απόλαυσή του για το άθλημα
2.Ο μη εμπλεκόμενος γονέας
Ο μη-εμπλεκόμενος γονέας συνήθως κατηγοριοποιείται από μια στάση “δεν με νοιάζει”. Κανένας δεν ξέρει ποιος είναι, ακόμα και κάποιες μαμάδες που ξέρουν τους πάντες στην ομάδα. Οι μη-εμπλεκόμενοι γονείς δεν γνωρίζουν πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η προπόνηση. Δεν έχουν ενθουσιασμό όταν βλέπουν το παιδί τους να κολυμπάει και σπάνια παρευρίσκονται στους αγώνες. Ο κολυμβητής μπορεί να αισθάνεται ότι δεν υποστηρίζεται από αυτόν τον γονέα στις προσπάθειες του. Εξαιτίας αυτού, ο κολυμβητής μπορεί να απογοητευθεί και να χάσει την αγάπη του στο άθλημα. Οι κολυμβητές μπορούν συνήθως να αξιολογούν την υποστήριξη των γονιών τους από το ενδιαφέρον και το χρόνο που διέθεσαν γι’ αυτούς στην πισίνα.
Μια έρευνα για επαγγελματίες παίκτες μπέιζμπολ έβγαλε το συμπέρασμα ότι η πλειοψηφία των παικτών που το έκαναν σε επαγγελματικό επίπεδο είχαν γονείς που παρευρίσκονταν κανονικά στα παιχνίδια, τους έδιναν οικονομική βοήθεια, εργαλεία και περιβάλλον που τους ενθάρρυναν να συνεχίσουν για να φτάσουν στους στόχους τους.
3. Ο αρνητικός
Ο αρνητικός γονέας είναι αυτός που έχει πάντα αρνητική προσέγγιση και φέρεται στον κολυμβητή σαν να μην πιστεύει σε αυτόν. Όταν ο κολυμβητής μιλάει για δύσκολη προπόνηση, ο αρνητικός γονέας δεν περιμένει να ακούσει γι ‘αυτήν αλλά αρχίζει να λέει ότι οι πρακτικές του προπονητή είναι πολύ σκληρές και ότι πρόκειται να επιφέρουν τραυματισμούς. Ή ακόμα αν το παιδί του βάλει έναν πολύ μεγάλο στόχο, γελάει και του λέει να είναι πιο ρεαλιστικός. Όταν ο κολυμβητής πληρεί τις προϋποθέσεις για σημαντικούς αγώνες μακρυά από την πόλη του, ο αρνητικός γονέας δεν γιορτάζει για την επιτυχία και αντ’ αυτού αρχίζει να φοβάται για τα έξοδα του ταξιδιού και πώς το παιδί του έχει κολυμπήσει ήδη σε πάρα πολλούς αγώνες φέτος. Αυτή η συνεχής ανησυχία και αρνητικότητα μεταβιβάζεται στον κολυμβητή και τον αναγκάζει να είναι αρνητικός για τον εαυτό του και το άθλημα.
4. Ο υπερπροστατευτικός
Ο υπερπροστατευτικός δεν αφήνει το παιδί του να προχωρήσει με διάφορους τρόπους. Μπορεί να το κρατήσει στο σπίτι για προστασία ή να δώσει στο παιδί του όλα αυτά που δεν πρέπει να φάει, με το πρόσχημα της κούρασης. Μπορεί επίσης να κάνει το παιδί του επιθετικό σε οποιοδήποτε περιστατικό μέσα στην ομάδα με το πρόσχημα του δικαιώματος.
Ίσως ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που κρατούν πίσω έναν κολυμβητή, είναι να μην τον αφήσουν να συμμετέχει σε μεγάλους αγώνες. Υπάρχουν σίγουρα πολλοί λόγοι γι’ αυτό (όπως τα οικονομικά), αλλά ο υπερπροστατευτικός γονέας κρατά τον κολυμβητή για άλλους λόγους, εμποδίζοντάς τον όμως να ανέβει επίπεδο. Αυτό σίγουρα προκαλεί την απογοήτευση του κολυμβητή.
5. Ο μη υποστηρικτικός γονέας
Αυτός ο γονέας δεν υποστηρίζει γενικά την κολύμβηση του παιδιού. Η συμπεριφορά του είναι πολύ αρνητική και κάνει τον κολυμβητή να αισθάνεται ένοχος για την αγάπη του στην κολύμβηση. Ποτέ δεν προσέχει το παιδί του όταν κολυμπάει. Αυτό από μόνο του προκαλεί απώλεια εμπιστοσύνης καθώς ο κολυμβητής αναρωτιέται αν κάνει πραγματικά το σωστό. Σύμφωνα με μια μελέτη η συντριπτική πλειοψηφία των συμπεριφορών των γονέων στον αθλητισμό είναι σε κριτικό επίπεδο και σίγουρα δεν βοηθούν τον αθλητή να σταθεί σωστά στα πόδια του. Οι κολυμβητές (και οι αθλητές εν γένει) συνήθως δεν μπορούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό εάν αισθάνονται ότι κάνουν τους γονείς τους δυσαρεστημένους ή δεν αισθάνονται την υποστήριξη από αυτούς που αγαπούν. Οι αθλητές χρειάζονται κάποιον για να γιορτάσουν τις νίκες τους, καθώς και να τους πει να μην εγκαταλείψουν ποτέ και να προσπαθήσουν ξανά όταν χάσουν.
6. Ο ΄΄ξέρω περισσότερα από τον προπονητή΄΄
Αυτός ο γονέας προσπαθεί να προπονήσει το παιδί του πίσω από την πλάτη του προπονητή. Ο προπονητής λέει στον κολυμβητή να κάνει ένα πράγμα, όμως ο γονέας τους λέει να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Μπορείτε να δείτε αυτόν τον γονέα να δείχνει τεχνική (παρόλο που ίσως δεν γνωρίζει καν κολύμβηση) και ενθαρρύνει, σε κάποιες περιπτώσεις, το παιδί του να μην ακούει τι λέει ο προπονητής. Αυτό κάνει τον κολυμβητή να μη σέβεται και να υπονομεύει τους άλλους κολυμβητές που το κάνουν. Είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι, ο γονέας αυτός διδάσκει τον κολυμβητή να παραβιάζει το βασικό στοιχείο σε μία ομάδα. Τον σεβασμό.
Οι γονείς των κολυμβητών κάνουν πολλά για τα παιδιά τους. Οι πιο επιτυχημένοι κολυμβητές δεν θα είχαν επιτύχει τους στόχους τους χωρίς την ενθάρρυνση και την υποστήριξη των γονέων τους. Όταν οι κολυμβητές θέτουν υψηλούς στόχους για τον εαυτό τους, οι γονείς πρέπει να βρίσκονται πίσω από τον αθλητή. Η επιτυχία σε αυτό το άθλημα γίνεται μετά από σκληρή δουλειά και δέσμευση τόσο από τον αθλητή όσο και από τους γονείς.
Οι κολυμβητές χρειάζονται γονείς που υποστηρίζουν τον προπονητή, ο οποίος θα δώσει τις οδηγίες για την καθημερινή προπόνηση, την κατάλληλη διατροφή, θα δώσει χρόνο για την απαραίτητη ξεκούραση και θα πάει τους κολυμβητές σε αγώνες που παρέχουν ευκαιρίες για εμπειρία και ανάπτυξη.
Όταν βλέπετε έναν αθλητή που είναι επιτυχημένος σε αυτό το άθλημα, είναι πιθανότατα αφιερωμένος, σκληρός και ανθεκτικός. Αλλά αν κοιτάξετε προσεκτικά, θα δείτε πιθανότατα και γονείς που πιστεύουν στον κολυμβητή τους και παρέχουν ευκαιρίες, υποστήριξη και ενθάρρυνση σε όλη τη διαδικασία.
Γονείς, αφήστε τα όνειρα των παιδιών σας να πετάξουν ψηλά. Εμπιστευτείτε τον προπονητή, την ομάδα και θυμηθείτε ότι αυτό που χρειάζεται το παιδί σας περισσότερο είναι η αγάπη, η ενθάρρυνση και η πρόκληση μέσα από την οικογένεια για καθημερινή σκληρή δουλειά σε όλα τα επίπεδα.
