Για το ντόπινγκ, τη δική του πορεία στον αθλητισμό και το μέλλον της άρσης βαρών μίλησε ο Χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας σε μεγάλη συνέντευξη του σε έρευνα αθλητικής εφημερίδας για το ντόπινγκ.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Πύρρου Δήμα στην «Εξέδρα»
– Πώς θα λυθεί το πρόβλημα του ντόπινγκ;
«Πρέπει όλοι οι αθλητές να καταλάβουν ότι με την προπόνηση που κάνουν στα σωματεία δεν έχουν ανάγκη ούτε από πρωτεΐνες ούτε από βιταμίνες ούτε από τίποτα. Δεν έχουν ανάγκη από συμπληρώματα. Αρχίζουν με τα συμπληρώματα – στα πλασάρουν κάποιοι και σου λένε ότι θα σε βοηθήσουν. Βοηθούν, αλλά από όσα υπάρχουν τώρα στην αγορά τα περισσότερα έχουν μέσα ουσίες που δεν αναγράφονται στο κουτί. Πήγε η γυναίκα μου να κάνει γυμναστική και πήρε έναν λιποδιαλύτη. Το πρώτο βράδυ ήταν έτοιμη να με… φάει. Το δεύτερο, τα ίδια. Ορθιο το μαλλί! Της είπα ‘δώσε εδώ να δω τι έχει’, το πήρα και είχε εφεδρίνη. Πήρα τον γιατρό, του το είπα και μου είπε να το πετάξω. Δεν έγραφε πουθενά ότι περιείχε εφεδρίνη. Σφραγίδα του ΕΟΦ είχε όμως. Ο ΕΟΦ είναι ένα γραφείο σαν το δικό μου και βάζει σφραγίδες. Πώς θα το ελέγξει;».
– Η υποχρέωση του ΕΟΦ είναι να υπάρχει ετικέτα συστατικών στα ελληνικά; Τίποτα άλλο;
«Τις προάλλες διάβαζα για έναν μπασκετμπολίστα του Αρη. Ο έλεγχος έγινε την 1η Νοεμβρίου. Γιατί κύριε το βγάζεις τώρα που το έβγαλαν οι ξένοι; Αυτό το πράγμα είναι για γέλια. Δεν λέω ότι η άρση βαρών δεν έχει πρόβλημα ντόπινγκ. Εχει, αλλά κάνουμε δουλειά σε συνεργασία με το ΕΣΚΑΝ. Εχει επιστήμονες που έρχονται στους προπονητές, τους αθλητές, τους γονείς και κάνουν ομιλίες. Ο δικηγόρος του ΕΣΚΑΝ έχει αναλύσει σε όλους τους αθλητές μας τον νόμο που υπάρχει γύρω από το ντόπινγκ».
– Τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το πρόβλημα;
«Πόσα παιδάκια κάτω των 18 πηγαίνουν στο περίπτερο και ψωνίζουν τσιγάρα; Πόσα πάνε το βράδυ στα μπουζούκια και πίνουν αλκοόλ; Επιτρέπεται αυτό;».
– Οταν αγοράζουν τσιγάρα ή πίνουν ουίσκι, όμως, ξέρουν τι κάνουν. Στο γυμναστήριο μπορεί να τους δώσουν κάτι χωρίς να το ξέρουν. Οπως η γυναίκα σου…
«Υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Χθες με πήρε ένας γονιός τρομαγμένος και μου είπε: ‘Πύρρο, μίλα στον γιο μου. Είναι 16 ετών, κάνει body building, θέλει να κάνει όγκο και παίρνει πρωτεΐνες και διάφορα τέτοια’. Ρώτησα τον μικρό πόση προπόνηση κάνει και του εξήγησα ότι δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. ‘Ναι, αλλά θέλω να πάρω όγκο’, μου είπε. Αν θέλει κάποιος να πάρει, τουλάχιστον ας πάει σε ένα γιατρό να δει το σκεύασμα. Κι αν έχει τίποτα παραπάνω μέσα. Εγώ δεν μπορώ να ξέρω. Θα μπορούσε βέβαια το εργαστήριο να κάνει και έρευνες. Να προτείνει τις νόμιμες, γνωστές, τσεκαρισμένες εταιρείες. Να απευθύνονται κάπου συγκεκριμένα οι ομοσπονδίες. Εμείς δίνουμε οδηγίες, τους λέμε ότι πρέπει να συνεργάζονται, αλλά από εκεί και πέρα δεν μπορούμε να ελέγξουμε κάθε πιτσιρίκι».
– Υπάρχει τρόπος το κράτος να σταματήσει την εισαγωγή σκευασμάτων;
«Είναι γενικότερο το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα μπορούσαν να ελέγχουν όλα τα σκευάσματα που εισάγονται και να ξέρουν τι γίνεται. Ο ΕΟΦ δεν μπορεί να το ελέγξει».
– Κανένας δεν μπορεί να το κάνει?
«Θα μπορούσε το κράτος να βάλει φρένο. Η έγκριση να έχει σημασία».
– Μπορεί κάποιος να ελέγξει όλα αυτά τα χιλιάδες σκευάσματα; Ειδικά από τη στιγμή που στην ετικέτα αναγράφουν ό,τι τους συμφέρει;
«Δεν νομίζω ότι είναι τρομερό να βάλεις φρένο σε ορισμένους ιδιώτες. Κι εγώ μπορώ να σου κάνω 10 σκευάσματα και να βάλω μέσα στο καθένα ό,τι θέλω. Να το πουλήσω ως Πύρρος Δήμας. Θα με σταματήσει κανείς; Τιμολόγιο θα κόψω, όλα κανονικά. Ο,τι θέλει κάνει ο καθένας. Το κράτος πρέπει να ελέγξει το πλαίσιο. Λένε για τα σωματεία – μαϊμού. Το κράτος έχει ψηφίσει τον νόμο που επιτρέπει σε αυτά τα σωματεία να λειτουργούν. Εγώ το έκανα;».
– Οταν όμως βλέπεις τον ΕΟΦ να βάζει μόνο σφραγίδες, ποιος θα το ελέγξει;
«Αυτό λέω και εγώ…».
– Μίλησες για τη συνεργασία σας με το ΕΣΚΑΝ. Αυτή η συνεργασία και οι ομιλίες, που σωστά γίνονται, μπορούν να υπερισχύσουν του… διάολου που μπαίνει μέσα στον 16χρονο ο οποίος θέλει να κάνει όγκο;
«Αν του εξηγήσεις τι θα πάθει από όλα αυτά και το καταλάβει, νομίζω ότι ο καθένας την υγεία του τη θέλει. Μπορεί να θέλει να γίνει δυνατός, ολυμπιονίκης, αλλά όταν σκεφτεί ότι δεν θα έχει οικογένεια αύριο, ότι δεν θα μπορεί να κάνει παιδιά…».
– Ισως ένα παιδί έχει όλη την καλή θέληση να ακούσει όσα του λένε, αλλά ένας προπονητής να του πει «πάρε αυτό, είναι καλό»…
«Και τι είναι αυτός ο προπονητής; Γιατρός;».
– Οχι, αλλά ο αθλητής τον εμπιστεύεται?
«Εχω δώσει και στον γονιό να καταλάβει τι γίνεται, αλλά και τα τηλέφωνα των γιατρών. Εχει ο καθένας το δικαίωμα να καταγγείλει τον προπονητή του, τον συναθλητή του, τον γονιό του άλλου που του δίνει κάτι. Εχουμε κάνει τόσες ομιλίες. Αν σου δίνουν κάτι, ρωτάς: ‘Τι είναι αυτό, γιατί είναι καλό, τι κάνει;’».
– Ο άλλος, όμως, θα σου πει αυτά που θέλει να σου πει?
«Πας, λοιπόν, να το ελέγξεις».
– Από τους 10, το πολύ δύο είναι αυτοί που θα πάνε να το ελέγξουν…
«Δεν είμαι εγώ υπεύθυνος γι’ αυτό. Τους έχω δώσει τα τηλέφωνα των γιατρών, μπορούν να τους καλέσουν ανά πάσα στιγμή. Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν».
– Οι προπονητές τι μερίδιο ευθύνης έχουν;
«Θέλω να αλλάξω και κάποιους προπονητές που δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στο άθλημα. Από εκεί και πέρα δεν έχω τον νόμο στα χέρια μου να διώξω έναν προπονητή στο σωματείο. Αν πιαστεί κάποιος και έχει ευθύνη ο προπονητής, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κόψω τα λεφτά στο σωματείο για τρία χρόνια. Είναι κακό για το άθλημα αυτό, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Δεν υπάρχει ένας νόμος να μπορώ να διώξω τον προπονητή ως ανεπιθύμητο. Ο προπονητής λοιπόν δεν ενδιαφέρεται. Μπορεί να σου φέρει κι άλλον ντοπαρισμένο. Κάποτε είχα πει στον κύριο Ιωαννίδη για έναν προπονητή, ‘αυτός δεν θέλω να πατάει εδώ, διότι δεν είναι προπονητής, αλλά κάνει τον προπονητή σε γυμναστήριο που ανήκει στη ΓΓΑ και κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Πάρε μέτρα για να μην μπαίνει’. Ε, λοιπόν, αυτός ο προπονητής εξακολουθεί να δουλεύει κανονικά».
– Στον γιο σου, που ασχολείται με τον στίβο, έναν χώρο που επίσης μαστίζεται από το ντόπινγκ, τι λες;
«Στον γιο μου λέω ότι από τη στιγμή που αρχίζεις μικρός, κάνεις τη δουλειά που πρέπει, βάζεις τις σωστές βάσεις, χτίζεις τα θεμέλια και μετά τον πρώτο όροφο, τον δεύτερο, τον τρίτο κ.λπ., τότε μπορείς να φτάσεις ψηλά χωρίς φάρμακα. Μπορεί κάποια στιγμή να χρειαστείς πρωτεΐνες ή βιταμίνες, αλλά αυτά πρέπει να τα ελέγξεις εσύ με τον σωστό τρόπο. Να είναι αγνά. Ετσι, μπορείς να φτάσεις να γίνεις και ολυμπιονίκης. Αν θες την εύκολη λύση που έχει ο Ελληνας μέσα του, να κάνουμε μια καφετέρια να βγάλουμε λεφτά μέσα σε μία μέρα, παίρνεις αναβολικά και γίνεσαι ολυμπιονίκης. Χωρίς να έχεις χτίσει. Πας από τον πρώτο στον έκτο όροφο και μετά τρως τα μούτρα σου. Θα τη γλιτώσεις μία, θα τη γλιτώσεις δύο, την τρίτη θα σε πιάσουν. Και μετά δεν λες ότι σε έστησαν οι Αμερικανοί. Δεν μας τα στήνουν όλα απ? έξω. Βγάζουμε και μόνοι μας τα μάτια μας. Ο αθλητισμός δεν πρέπει να ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού, πρέπει να υπάγεται στο Παιδείας και να έχει μια βάση μαζικού αθλητισμού στα σχολεία. Από εκεί να διαλέξει η κάθε ομοσπονδία 5-10 καλά παιδιά και από αυτά θα σου βγει ο ένας. Οταν δεν έχεις τίποτα, για ποιον αθλητισμό μιλάμε; Εχει η Ελλάδα αθλητισμό για να έχει 16 ολυμπιακά μετάλλια; Τα μετάλλια ήταν Κάχι, Πύρρος, Βαλέριος, Σαμπάνης, Τζελίλης, Μήτρου. Παιδιά που ήρθαμε από άλλες σχολές, από άλλες χώρες, από άλλη νοοτροπία. Εγώ είχα μάθει από 7,5 χρόνων στο ξύλο. Αν αργούσα ένα λεπτό με έδιωχναν από την προπόνηση. Εκλαιγα για να κάνω προπόνηση. Ποιο παιδάκι θα κλάψει τώρα αν δεν το αφήσεις να κάνει προπόνηση;».
– Πώς νιώθεις που τα μετάλλιά σου αμφισβητούνται λόγω όλης αυτής της ιστορίας με το ντόπινγκ;
«Πικρία, γιατί εγώ τα μετάλλια τα πήρα με κόπο, ιδρώτα και αίμα. Μιλάμε για αίμα, χειρουργεία. Το 2004 έκανα χειρουργείο ενάμιση μήνα πριν, την τελευταία εβδομάδα χτύπησα τον καρπό και αγωνίστηκα με παυσίπονα. Εκανα την πρώτη ένεση ξυλοκαΐνης στο χέρι. Δεν με έπιασε, πονούσα. Ενώ είχα βάλει 167 κιλά, πρώτη προσπάθεια, ζήτησα να ανέβω στα 170 κιλά για να κερδίσω χρόνο, να κάνω και δεύτερη ένεση για τους πόνους. Τέλος πάντων. Ολοι ξέρουν την ιστορία μου. Για πόσο θα τη γλίτωνα; Πήγα σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε άλλα τόσα Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά. Ποτέ δεν έδωσα δικαίωμα. Δεν έκανα τσαφ και εξαφανίστηκα. Εχω δει πολλούς τέτοιους στην καριέρα μου, αλλά ο μόνος που ήταν σταθερός ήταν ο Χούστερ, ο Γερμανός. Από εκεί φαίνεται ο αθλητής. Οταν έχει μια πορεία τόσων χρόνων δεν έχει ανάγκη. Δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Νομίζω ότι ο κόσμος μού το ανταπέδωσε εκείνη τη μέρα στη Νίκαια. Για την πορεία μου, όχι για τον συγκεκριμένο αγώνα».
– Πολλοί αναρωτιούνται πώς ο Ιακώβου έδινε σε αυτούς και σε εσάς δεν έδινε…
«Πολλοί ρωτάνε. Εμείς ήμασταν επαγγελματίες και ο Ιακώβου δεν ήταν γιατρός. Ηταν προπονητής. Εμάς ό,τι μας έδιναν ήταν από την υγειονομική επιτροπή. Ηταν όλα ελεγμένα. Δεν μπορούσε ο Ιακώβου να μου δώσει κάτι, να μου πει ‘πάρε και σήκωνε’. Δεν είχαμε ανάγκη εμείς από τέτοια. Ενας αθλητής με σωστή πορεία, που έχει μάθει να πονάει, με λίγα βοηθήματα είναι σαν να ντοπάρεται. Δεν έχει ανάγκη το ντόπινγκ. Υπάρχουν τόσα φάρμακα, νόμιμα, που μπορούν να τον βοηθήσουν, 2-3% δεν έχει σημασία, διότι δεν χρειάζεται άλλο. Το λέω και το εννοώ. Πολλές φορές τσακώνομαι όταν μου λένε ‘δεν έπαιρνες τίποτα;’. Οχι, δεν είχαμε ανάγκη. Δεν είχα ανάγκη. Κάθε φορά πήγαινα για το Ευρωπαϊκό με ένα μήνα προπόνηση και ήμουν στην τριάδα. Δεν με ενδιέφερε. Μια φορά προετοιμάστηκα για Ευρωπαϊκό, το 1995, μετά τη… φάπα που είχα φάει στην Τουρκία στο Παγκόσμιο, όταν είχα ακυρωθεί στο ζετέ. Τότε είπα ‘θα σας δείξω στον επόμενο αγώνα’. Πήγα και έκανα τρία παγκόσμια ρεκόρ. Δεν άφησα αγώνα ποτέ. Πήγαινα μέχρι και σε αγώνες Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μόνο λόγω τραυματισμών έμενα εκτός».
– Θα φτιάξεις μια καθαρή εθνική ομάδα;
«Αυτό έχω πει. Δεν ετοιμάζομαι για το 2012. Αν θέλουμε να πούμε ότι θα κάνουμε μία καινούρια ομάδα και κάτι καλό, θα μιλάμε για μετά το 2016».
