Από τις πισίνες των Ολυμπιακών Αγώνων,
στην ανοιχτή θάλασσα μιας ταινίας μεγάλου μήκους:
για τον πρωταθλητή της κολύμβησης, Σωτήρη Πάστρα,
πρωταγωνιστή της τελευταίας ταινίας του Άρη Μπαφαλούκα, Άπνοια.
«Ένα γύρισμα, όπως και μια προπόνηση, απαιτούν πειθαρχία,
συγκέντρωση και προσήλωση στον τελικό στόχο»,
εξομολογείται στο Move It.
Ο σκηνοθέτης είναι επίσης κολυμβητής, πρώην πρωταθλητής. Πως έγινε η επαφή για την ταινία και πόσο σε βοήθησε αυτή η κοινή σας εμπειρία να εμπιστευτείτε ο ένας τον άλλον;
-Μπορούμε να πούμε ότι όλα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες κάνω πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μ. πεταλούδα και ακολουθεί συνέντευξή μου στην κρατική τηλεόραση. Εκεί είναι η πρώτη φορά που ο Άρης με είδε κι έτυχε εκείνη την περίοδο να βρίσκεται στην αναζήτηση του πρωταγωνιστή του για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Όταν γύρισα, δέχτηκα ένα τηλέφωνο από μια εταιρεία που κάνει casting και χωρίς δεύτερη σκέψη πήγα! Στη συνέχεια γνώρισα τον Άρη, πέρασα από (αρκετά) δοκιμαστικά, μέχρι που μου ανακοίνωσε ότι κατέληξε σε μένα! Νομίζω πως ήμουν πολύ τυχερός που συνεργάστηκα με τον σκηνοθέτη-άνθρωπο Άρη. Για μένα ο Άρης στο γύρισμα ήταν ότι ο προπονητής μου στην προπόνηση.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την ηθοποιία; διαπίστωσες ότι υπάρχουν κοινά με την κολύμβηση; (πειθαρχία, ανταγωνισμός, κλπ.)
-Δεν μπορώ να πω ότι ασχολούμαι με την ηθοποιία όταν έχω κάνει μια ταινία! Δηλαδή τι να πουν άνθρωποι που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους σε αυτό; Ήμουν απλά πολύ τυχερός! Βρέθηκα στο σωστό σημείο, τη σωστή ώρα, για σωστό λόγο. Τόσο απλά! Τα κοινά στοιχεία πολλά και κυρίως έχουν να κάνουν με θέματα λειτουργίας μέσα στο γύρισμα. Ένα γύρισμα, όπως και μια προπόνηση, απαιτούν πειθαρχία, συγκέντρωση και προσήλωση στον τελικό στόχο. Το μπράβο του προπονητή μου ισούται με το μπράβο του Άρη μετά από ένα πλάνο.
Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να πέσεις αμέσως στα “βαθιά” μιας ταινίας μεγάλου μήκους, δίπλα σε επαγγελματίες ηθοποιούς;
-Πίστεψέ με, πάρα πολύ! Ευτυχώς, όμως, και αυτό το λέω και το εννοώ, όλοι τους μα όλοι τους, με αντιμετώπισαν σαν ηθοποιό. Οι συμπρωταγωνιστές μου, το συνεργείο, όλοι! Είμαι σίγουρος ότι τους κούρασα πολλές φορές και τους ζητάω δημόσια συγνώμη (γέλια)! Παρόλα αυτά, η στήριξη απ? όλους ήταν τόσο μεγάλη που κι εμένα με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα και να αποδίδω το 100%.
